Einhver hefði haldið að hjólreiðar væru kannski ekki málið fyrir mann eins og mig. Hjartabiluðum manninum með takmarkaða afkastagetu hjartans auk þess að vera með gangráð/bjargráð og ýmiskonar stoðkerfis vandamál.
Á síðustu árum hefur ekki aðeins átt sér stað bylting hvað varðar hjólareiðastíga um allt land. Einnig hafa átt sér stað gríðarlegar framfarir í þróun á rafmagnshjólum og ótal margar gerðir í boði allt eftir því sem hentar hverjum og einum.
Þessi mikla fjölbreytni hefur gert það að verkum að fleiri geta notið þess að þeysa um stíga og grundir með vindinn í hárið eða bara að njóta útivistar í rólegheitum. Margt af þessu fólki er fólk sem hafði kannski setið á bekk og látið sig dreyma um að hjóla en ekki séð fram á að geta það hreinlega.
Göngur og gangráður
Göngur eru mér erfiðar og framkalla innan skamms tíma verki og óþægindi sem eru frekar leiðinlegir. Ég finn ekki fyrir þeim á hjóli enda þarf ég ekki að bera uppi þyngdina mína.
Það ber að hafa í huga að áður en ég fékk gangráðin/bjargráðinn hefði þetta ekki verið mögulegt. Þetta litla apparat hefur breytt gríðarlega miklu fyrir mig persónulega og stórbætt lífsgæði mín.
Í þessu hjólaferli mínu hef ég þess fylgst með nokkrum „hjartavina“ minna sem hafa fengið sér rafmagnshjól og frásagnirnar eru allar á einn veg. Stórkostleg upplifun og lífsgæði aukist til mikilla muna.
Skrásetja ferðirnar
Samhliða þessu brölti mínu stofnaði ég hóp á Strava undir heitinu „Hjólað fyrir hjartað“. Þar geta þeir sem notfæra sér Strava fylgst með mér og fleirum þar sem leiðirnar sem ég er að hjóla koma fram og fleiri upplýsingar um ferðirnar sem geta verið áhugaverðar. Sumir þar inni eru miklir hjólagarpar en við sameinumst í gleðinni yfir því að hjóla og gildir einu hversu langt eða hratt, gleðin er það sem sameinar okkur. Ég nota tæki frá Garmin til að fylgjast emð ferðum mínum og virkar það mjög vel. Sjálfur hjólaði ég 4200 km fyrsta árið mitt á rafhjóli og er satt best að segja frekar stoltur yfir því afreki. Og já ég lít á það sem afrek.
Stígarnir og fegurðin
Það er engin vafi í mínum huga að það felast í því mikil lífsgæði að geta notið útiveru með þessum hætti. Annað sem hefur komið mér skemmtilega á óvart er hvað hjólastígar liggja oft um fallegar slóðir sem eru okkur gjarnan huldar þegar við þeysum um í bílaumferð. Þetta gerir það að verkum að ég er að uppgötva umhverfi mitt á annan og athyglisverðan hátt um leið og ég bæti lífsgæði mín.
Fyrir þá sem hafa áhuga skrifa ég um þetta hjólabrölt mitt hér að á hjartalif.is. Til gamans má geta þess að í apríl fékk ég nýtt rafhjól. Ég hef gefið hjlunum mínum nafn og þessi nýi fékk nafnið Blíðfinnur. Eða eins og Blíðfinnur segir í bókunum um sig. „Ég heiti Blíðfinnur en þú mátt kalla mig Bóbó“.
Að lokum
Hjólreiðar eru fyrir alla og rafhjól eru í mínum huga stórkostleg fyrir þá sem hafa skerta líkamlega getu nú eða vilja bara komast lengra. Hjólreiðar passa fólki á öllum aldri og mjög auðvelt er að finna bæði hjól og hjólaleiðir við hæfi hvers og eins.
Björn Ófeigs.
