Í ljós hefur komið að greiddar hafa verið tugir milljóna í bætur til þeirra sem smituðust af lifrarbólgu C við blóðgjafir áður en byrjað var að skima fyrir sjúkdómnum í Blóðbankanum 1992.
Vitað er um á þriðja tug blóðþega sem smituðust en frá þessu greindi ríkisútvarpið.
Þessi ráðstöfun var ákveðin af heilbrigðisráðherra árið 2001. Árið 2005 var búið að greiða bætur til níu einstaklinga – samtals rúmlega 40 milljónir.
Þrátt fyrir þetta berast fregnir af því að fólk sé ennþá að koma fram sem hefur smitast og gengið með sjúkdóminn í áratugi án þess að hafa haft minnsta grun um það, það er alvarlegt.
Það er haft eftir Kristjáni Þór Júlíussyni heilbrigðisráðherra að hann hafi látað kalla eftir upplýsingum um málið – væntanlega frá sóttvarnalækni – en hann telji hinsvegar málefnalegar ástæður hljóti að liggja til grundvallar því að allsherjar rannsókn á umfangi smitsins hafi ekki farið fram.
Þetta finnast mér dæmalaus ummæli. Hvernig í ósköpunum er hægt að réttlæta það fyrir fólki að það hafi ekki þótt ástæða til að reyna hafa upp á þeim þó svo að mögulegt væri að viðkomandi gangi hugsanlega með sjúkdóm sem í verstu tilfellum getur leitt til dauða.
Mér finnst mikilvægt að yfirvöld og þá ekki síst Landlæknir og sóttvarnarlæknir útskýri þetta mál fyrir almenningi því mér þykir þetta stóralvarlegt.
Landlæknir er eftirlitsaðili heilbrigðisþjónustu á Íslandi og mér finnst hann hafa brugðist illilega í þessu máli.
Björn Ófeigsson
bjorn@hjartalif.is
