Valgerður Sverrisdóttir skrifar um málefni sjúkrahúsanna: “Ef stefna sjálfstæðismanna nær fram að ganga í skjóli Samfylkingar er verið að stefna einu besta heilbrigðiskerfi sem þekkist á byggðu bóli í hættu.”
Skelfilegt ástand
Nú hefur það gerst að forstjóra Landspítala – háskólasjúkrahúss, Magnúsi Péturssyni, hefur verið bolað frá og hætti hann störfum í upphafi mánaðarins. Þegar ég spurði forsætisráðherra á Alþingi hvers vegna forstjórinn hætti brást hann illa við og vildi ekki viðurkenna að neitt athugavert væri við starfslokin. Það má hins vegar lesa á milli línanna í viðtali við fráfarandi forstjóra Landspítala – háskólasjúkrahúss að hann var hrakinn frá störfum. Hér er um að ræða einn virtasta embættismann þjóðarinnar sem leiddi m.a. sameiningu sjúkrahúsanna sem var bæði flókið og vandasamt verkefni og mjög mikilvægt. Spítalinn virðist fyrir vikið eiga að vera forstjóralaus fram á haustið enda á greinilega að nota sumarið til umbyltingar á heilbrigðiskerfinu. Þá er Alþingi ekki að störfum og ríkisstjórnin fær meiri frið til aðgerða.
Annað sem kom fram hjá fráfarandi forstjóra var að starfsmenn sakna þess að vita ekkert um hvert förinni er heitið. Alþingi hefur heldur ekki verið greint frá því hvert stefna skal og heilbrigðisráðherra reynir að gera lítið úr málinu og segir að hann hafi ekki annað í huga en að veita jafn góða eða enn betri þjónustu. Getur verið að hann fylgist ekki með þeim áformum sem forkólfar í Sjálfstæðisflokknum hafa á prjónunum í heilbrigðismálum?
Menntunarhlutverk Landspítalans
Landspítalinn hefur miklu hlutverki að gegna sem háskólasjúkrahús. Fram hefur komið hjá fráfarandi forstjóra að „dálítið af öllu“ þurfi á Landspítalanum til að þar sé hægt að halda uppi menntun heilbrigðisstétta. Með því að aðgerðir á ákveðnum sviðum séu fluttar út af sjúkrahúsinu til einkaaðila verður ekki hjá því komist að semja við viðkomandi aðila að taka einnig að sér kennsluhlutverk. Þetta kom fram hjá forseta læknadeildarinnar nýlega. Hann sagði enn fremur að engin fjárveiting væri til slíkra samninga. Það er því sama hvernig á málið er lítið – aukinn kostnaður er eina niðurstaðan. Enda er tilgangurinn ekki að spara heldur miklu frekar að koma stærri hluta heilbrigðisþjónustunnar í hendur sjálfstæðra rekstraraðila þannig að hluti fjármagnsins verði eftir í kassa þeirra.
Ef stefna sjálfstæðimanna nær fram að ganga í skjóli Samfylkingar er verið að stefna einu besta heilbrigðiskerfi sem þekkist á byggðu bóli í hættu. Auk þess er hægt að færa rök fyrir því að kostnaður við rekstur sjúkrahúsanna í landinu hafi ekki hækkað frá árinu 2000. Það er ekki síst fráfarandi forstjóra Landspítala – háskólasjúkrahúss að þakka þar sem 70% af kostnaðinum liggur þar.
Það er ekki mikið þó það hafi þurft að losa sig við hann.
Höfundur er alþingismaður.
Morgunblaðið 05.04.2008
